دوستلاردان گلایه

نقدر واریدیر اقتدار منده چوخ عزیز دوتاردی ائللریم منی

باغبان قوجالاندی بولود یاغمادی بستاندا قورودی گوللریم منیم

طایفامیزین شادلیغیدیم غمیدیم دنیادا نمونه دایی عمیدیم

باجی قارداشیما چوخ صمیمیدیم ثابت ایلمیشدی ایشلریم منیم

قاچاردیم هایینا سَسی گلنین یولداشیدیم آغلیانین گولنین

وکیلیدیم بیلمیه نین بیله نین اصلا تیتره مزدی دیزلریم منیم

یواش یواش کیچیک اولان یکلدی بیکار اولانلارین ایش اَله گلدی

پوزلی ایگیت اولدی دؤندی اِولندی یادیندان چیخارتدی سوزلریم منیم

بیری قهر ایلدی گلمدی بیزه بیری فخر ساتدی ویردیگیم میزه

مین جور ایراد تودی کیچیک بیر سؤزه باشلادی دانلادی دیللریم منیم

نیه دگیشیلدین نه گلدی سنه نیه اورک سوزون دمدین منه

شاید من ادیدیم بیر علاج سنه گوردوم دوشمان اولوپ دیللریم منیم

دئدیم منیم اَلدن اختیار گئدیپ یا بختیم یاتوپدور یا زمان دؤنوپ

عمر گئچیپ دوستلار الیمنن گئدیپ آزالیپدور پارتیم پوللاریم منیم

واللاه همینم کامیلدی عقلیم خیانت دانیشماز اصلا بو دیلیم

نقدور واریدی پولوم قلمیم اونونچون سُوَرمیش ایللریم منیم

کیمی گؤردون دانا یانا چیراغی پاییز گلدی باغمان پوزدی بوتاغی

«بخشی»شعرین یازسین اورکده داغی گوز یاشیم اولوپدور سئللریم منیم

حلقۀ بازویت

حلقۀ بازویت......

باز کن از کمرم

کنج آغوش تو

من تنگ نفس

در خطرم!!

کرده بودی گذر از کوچۀ رسوایئ .....دوش

من شنیدم که عجب ... ولوله ای ،غوغا بود

رّد پایئ.....زنگاهت ،.... به لب پنجره ام

بعدِ........ باران سحر نیز هنوز آنجا بود

تا سحرگاه....... در آغوش خیالت دیشب

تن من سوخته از...... آتش یک رویا بود

تا که.... همسایه نداند که تو.. اینجا بودی

لب من دوخته با..... بوسۀ آن لب ها بود

روی آن سینۀ پر مهر تو خفتن تا صبح

با نوازش به سرا پای تنم ...... زیبا بود

تاول بوسۀ سوزان تو.... داغ عشق است

که... سحر بر لب و بر سینۀ من پیدا بود

تنگِ آغوش خیال تو تمام شب را

مهربان چتر نگاهت.... به سر من وا بود

برکۀ چشم تو چون چشمۀ نیلی و زلا ل

دهن خواهش من.... تشنۀ دریا ها بود

بستر گرم لبانت ..... بغل بوسه گشود

کودک خستۀ تن درتب یک لالا ! بود

شب سرمای زمستانی وُ.... این شیدایئ

تنِ اندیشه ام آتش زده از گرما بود

پشت آن پرده و تاریکی شب ..هر لحظه

بین نقش تو وُ...این سایۀ شّک دعوا بود

پس همان بِه که نگاهت به پسِ پنجره بود

و نمیدید در این خانه.....چه ها !برپا بود

آنچنان غرق هیاهوت ....(پرستو) خوابید

باورش نیست که در خلوت خود تنها بود

پرستوارسطو شاعر معاصر منبع:وبلاگ مهندس عارف بخشی